Niech będzie błogosławiony Bóg

Ef 1, 3 – 14 Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, 
który napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym
na wyżynach niebieskich - w Chrystusie. 


W Nim bowiem wybrał nas przez założeniem świata,
abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. 
Z miłości przeznaczył nas dla siebie
jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa,
według postanowienia swej woli,
ku chwale majestatu swej łaski,
którą obdarzył nas w Umiłowanym.
W Nim mamy odkupienie przez Jego krew - odpuszczenie występków,
według bogactwa Jego łaski. 
Szczodrze ją na nas wylał w postaci wszelkiej mądrości i zrozumienia,
przez to, że nam oznajmił tajemnicę swej woli
według swego postanowienia, które przedtem w Nim powziął dla dokonania pełni czasów,
aby wszystko na nowo zjednoczyć w Chrystusie jako Głowie:
to, co w niebiosach, i to, co na ziemi. 
W Nim dostąpiliśmy udziału my również,
z góry przeznaczeni zamiarem Tego, który dokonuje wszystkiego zgodnie z zamysłem swej woli
po to, byśmy istnieli ku chwale Jego majestatu -
my, którzyśmy już przedtem nadzieję złożyli w Chrystusie. 
W Nim także i wy usłyszeliście słowo prawdy, Dobrą Nowinę o waszym zbawieniu. 
W Nim również uwierzyliście i zostaliście opatrzeni pieczęcią Ducha Świętego,
który był obiecany. 
On jest zadatkiem naszego dziedzictwa w oczekiwaniu na odkupienie,
które nas uczyni własnością [Boga], ku chwale Jego majestatu.



W Brewiarzu (Ef 1, 3-10) odmawiany w poniedziałek 1-go i 3-go tygodnia