- Wejdź wraz z całą twą rodziną do arki, bo przekonałem się, że
tylko ty jesteś wobec mnie prawy wśród tego pokolenia. […] Bo za
siedem dni spuszczę na ziemię deszcz, który będzie padał czterdzieści dni i
czterdzieści nocy, aby wyniszczyć wszystko, co istnieje na powierzchni ziemi -
cokolwiek stworzyłem.
A potop trwał na ziemi
czterdzieści dni i wody wezbrały, i podniosły arkę ponad ziemię. […] I
tak Bóg wygubił doszczętnie wszystko, co istniało na ziemi, od człowieka do
bydła, zwierząt pełzających i ptactwa powietrznego; wszystko zostało doszczętnie
wytępione z ziemi. Pozostał tylko Noe i to, co z nim było w arce.
Ale Bóg,
pamiętając o Noem, o wszystkich istotach żywych i o wszystkich zwierzętach,
które z nim były w arce, sprawił, że powiał wiatr nad całą ziemią i wody
zaczęły opadać. [Kiedy] Noe wyszedł z arki wraz z synami, żoną i z
żonami swych synów, wyszły też z arki wszelkie zwierzęta: różne gatunki
zwierząt pełzających po ziemi i ptactwa, wszystko, co się porusza na ziemi. Noe
zbudował ołtarz dla Pana i wziąwszy ze wszystkich zwierząt czystych i z ptaków
czystych złożył je w ofierze całopalnej na tym ołtarzu. Pan rzekł do
siebie:
- Nie będę już więcej złorzeczył ziemi ze względu na ludzi, bo
usposobienie człowieka jest złe już od młodości. Przeto już nigdy nie zgładzę
wszystkiego, co żyje, jak to uczyniłem. […]
Potem Bóg tak
rzekł do Noego i do jego synów:
- Ja, Ja zawieram przymierze z wami i z
waszym potomstwem, które po was będzie; z wszelką istotą żywą, która jest
z wami: z ptactwem, ze zwierzętami domowymi i polnymi, jakie są przy was, ze
wszystkimi, które wyszły z arki, z wszelkim zwierzęciem na ziemi. Zawieram
z wami przymierze, tak iż nigdy już nie zostanie zgładzona wodami potopu żadna
istota żywa i już nigdy nie będzie potopu niszczącego ziemię.
Po czym Bóg
dodał:
- A to jest znak przymierza, które ja zawieram z wami i każdą istotą żywą,
jaka jest z wami, na wieczne czasy: Łuk mój kładę na obłoki, aby był
znakiem przymierza między Mną a ziemią. A gdy rozciągnę obłoki nad ziemią
i gdy ukaże się ten łuk na obłokach, wtedy wspomnę na moje przymierze,
które zawarłem z wami i z wszelką istotą żywą, z każdym człowiekiem; i nie
będzie już nigdy wód potopu na zniszczenie żadnego jestestwa.
