Błogosławiony Pan Bóg Izraela, * Który nam drogę zbawienia uściela.
I dom
Dawida, służebnika swego * Wyniósł, by wydał nam Zbawcę naszego.
Jak to nam
przyrzekł przez swoje Proroki, * Którzy nam jego głosili wyroki.
Że On nas
wyrwie z rąk nieprzyjaciela, * I cały naród zbawi Izraela.
Że się
zlituje nad ojcy naszemi, * Pomnąc na święte przymierze swe z nimi.
Byśmy,
stłumiwszy wszelkie nasze wrogi, * Służyć Mu mogli bez wszelakiej trwogi.
I
świątobliwie przed obliczem Jego * Żyli po wszystkie dni żywota swego.
A ty, mój
Synu, jesteś powołany, * Abyś Prorokiem był Panu nad pany.
I ty to
będziesz drogę Mu gotował * I przed obliczem Jego postępował.
Ludowi
Jego oznajmisz zbawienie, * I wszystkich grzechów jego odpuszczenie.
Przez
miłosierdzie Pana Boga tego, * Który zstępuje z nieba wysokiego.
On z
cienia śmierci wyrwie do żywota, * I swej jasności otworzy nam wrota.
On
pokieruje krokami naszemi, * I pokój stanie miły na tej ziemi.
Chwała
bądź Bogu w Trójcy jedynemu, * Ojcu, Synowi, Duchowi świętemu.
Jak na
początku była, tak i ninie, * I niechaj zawsze i na wieki słynie.
